တွေ့ကြုံရတဲ့ဒုက္ခ အများနဲ့ဆက်စပ်နေတယ်
“ငါ တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူ”
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
★ ကိလေသာသုံးမျိုးကို ပြောခြင်းအကြောင်းကတော့ တစ်ခုတည်းပဲ
ရယ်ရွယ်ချက်က “မကျေနပ်မှုနဲ့တွေ့ရင် ပေါက်ကွဲတတ်တယ်” လို့ပြောတာ။
★ တချို့ပေါက်ကွဲတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ငိုယို၊ ဒါမှ မဟုတ် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ
စိတ်ထဲမှာ moody ဖြစ်ပြီးတော့ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်တွေလည်း ရှိတယ်။
တခါတခါကျတော့ မဟုတ်ဘူး ဘေးနားမှာနေတဲ့လူတွေကို
effective ဖြစ်တယ် သူတို့ကို ထိခိုက်တယ်။
★ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအတွေ့အကြုံတွေကို မကြောက်နဲ့လို့ပြောတာ။ ဒီအတွေ့အကြုံတွေရှိတယ်၊ ဒါလူလောကကြီးရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုပဲ
ဒီအတွေ့အကြုံရှိတယ်။ ငါ တစ်ယောက်တည်းမှ မဟုတ်ဘူး။
တခြားလူတွေလည်း ဒီလိုရှိတယ်။
★ ရာထူးကြီးတာ သေးတာ၊ ပိုက်ဆံရှိတာ မရှိတာ ပညာတတ်တာ
မတတ်တာ၊ ဒါတွေက immaterial - အရေးမပါဘူး။ အရေးပါတာတော့
လူတိုင်းလူတိုင်းက စိတ်ထဲမှာ မကျေနပ်မှုတွေ အလိုမပြည့်မှုတွေ
အဲဒါမျိုးတွေ ရှိတယ်လို့ပြောတာ။
★ အဲဒီဟာမျိုးရှိတဲ့အခါမှာ a big picture ကို မမေ့ရဘူး။
ဒါမျိုးက ငါတို့မှ ဖြစ်တာလား။ တခြားလူတွေရော ဖြစ်လား။
အဲဒီလို critical thinking လေး ၀င်လာတဲ့အခါမှာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို
ကြည့်လိုက်ရင် ကိုယ်တွေ့ရတဲ့ ပြဿနာက တခြားလူတွေ
အများကြီးလည်း တွေ့ထားပြီးသား တွေ့နေဆဲလည်းရှိတယ်။
★ အခု ဘုန်ုဘုန်းပြောတဲ့ဟာက Covid-19 ကာလမှာဆိုရင်
ဒါက အရေးကြီးတဲ့ အရာတစ်ခုပါ။ စီးပွားရေးကကျမှာကိုး။
နိုင်ငံတိုင်းကျမယ်။ မိသားစု အများစုကျမယ်၊ ကုမ္ပဏီအများစုကျမယ်။
★ ကိုဗစ်ကာလမျာ စီးပွားတက်တာတော့ Zoom ကုမ္ပဏီပဲတဲ့။
လူတိုင်းလူတိုင်း အသုံးပြုတာ အခု ဘုန်းဘုန်းတို့လည်း အသုံးပြုနေတယ်။
သူကတော့ နေ့ချင်းညချင်း သူဌေးဖြစ်သွားတယ် ပြောတယ်။
★ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အဲဒီလိုဖြစ်လာတဲ့အခါမှာ မြင်ကွင်းကျယ်ကို
ကြည့်မယ့်အစား ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ကိုယ်တွေ့နေတဲ့ပြဿနာ
ကိုယ့်ရဲ့ဘ၀ အဲဒါလေးကိုပဲကြည့်ပြီးတော့ ရှိနေတဲ့ စိတ်ဖိစီးမှု
အားကောင်းအောင်လုပ်တယ်။
🔺 ဘာဖြစ်လို့တုန်းဆိုတော့ အဲဒီပြဿနာထဲမှာ ကိုယ်က
ငါ သွားထည့်လိုက်တာကိုး။
★ အဲဒီတော့ အခုချိန် Covid-19 ဖြစ်နေတဲ့အချိန် infection တွေနဲ့လည်း
ရှိတဲ့နေရာတွေ ရှိနေတုန်း၊ တိုးတဲ့နေရာတွေ တိုးနေတုန်း။
ဒီလိုဖြစ်လာတဲ့အချိန်မှာ ကြောက်စိတ်တွေ ၀င်တတ်တယ်။
★ ကြောက်စိတ်ဝင်တယ်ဆိုရင် That’s because you
withdraw from the society. You think the problem is only to you.
You forget there are billions of people.
လူဦးရေသန်းပေါင်း ခုနှစ်ထောင်ကျော်ရှိတာ effective မဖြစ်တဲ့နိုင်ငံ
မဖြစ်တဲ့မြို့ မဖြစ်တဲ့မိသားစုက ရှားပါတယ်။ တော်တော်ရှားပါတယ်။
★ အဲဒါကြောင့် သူတို့်ကို သတိရပြီး “သြော် တစ်လှေတည်းစီး
တစ်ခရီးသွားတွေ အများကြီးရှိတာပါလား။”
ဒီလိုတွေးရင် ဒါ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး နေ့စဉ်ကျင့်နေတယ်။
★ ဒုက္ခကသဘာဝပဲ၊ အများနဲ့ဆက်စပ်တယ်။ “ငါ တစ်ယာက်တည်း
မဟုတ်ဘူး။”အဲဒီလို နားလည်တာ ပါဠိလိုပြောရင်
“သမ္မာဒိဋ္ဌိ” လို့ခေါ်တယ်။ ချဲ့ပြီးတော့ပြောရင် နေ့စဉ်ဘဝမှာ
ဒါ သစ္စာလေးပါး အမြင်နဲ့ကြည့်နေတာ။
★ တွေ့ကြုံရတဲ့ ဒုက္ခကို အသိအမှတ်ပြုပြီးတော့
“ဒီလိုဒုက္ခ ငါ့တင် မဟုတ်ဘူး၊ တခြားလူတွေလည်း ဖြစ်တယ်” ဆိုပြီးတော့
စိတ်ထဲမှာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် သတိပေးရင် အဲဒီထဲမှာ mindfulness ဆိုတဲ့
“သမ္မာသတိ” ပါတယ်၊ right understanding ဆိုတဲ့ “သမ္မာဒိဋ္ဌိ” ပါတယ်။
★ အဲဒီမှာ အများကလည်း ဒီလိုဖြစ်တာပဲဆိုပြီးတော့ အများရဲ့ဒုက္ခကို
သတိရလိုက်တာက That is not to deny your pain.
That is not to degrade your pain. That is not to belittle your pain.
It is not made significant. ကိုယ့်ရဲ့ဒုက္ခကို
အရေးမပါအောင် လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။
★ ကိုယ့်ရဲဒုက္ခကို လက်ခံတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ဒုက္ခကို
ကြည့်တဲ့နေရာမှာ perceptive တစ်ခုအနေနဲ့ ကြည့်တာလို့ ပြောတာ။
Perceptive မရှိဘူးဆိုရင် ဒီဒုက္ခကို ကြည့်ရတာ၊ ဒီဒုက္ခ အရမ်းကြီးပါတယ်။
တစ်ယောက်တည်း တွေ့ရတဲ့ဒုက္ခ၊ အများနဲ့ မပတ်သတ်တော့ဘူးဆိုပြီး
စိတ်ထဲမှာ အဲဒီလိုဖြစ်တယ်။
★ ဒါကြောင့် Covid-19 ကာလမှာ ကိုယ့်ဆီကပြဿနာရော
တခြားလူတွေဆီကပြဿနာရော အဲဒီဟာလေးကိုတွေးတဲ့အခါမှာ
ကြည့်တဲ့အခါမှာ သနားကြင်နာတဲ့ ကရုဏာစိတ်နဲ့ ကြည့်ပေးဖို့
အရေးကြီးတယ်၊ သနားတဲ့စိတ်။
★ တခါတခါကျတော့ ဥပမာ နိုင်ငံခြားတိုင်းပြည်က
နိုင်ငံအကြီးအကဲတစ်ယောက် ကိုယ်မကြိုက်တဲ့တစ်ယောက်ဆို
သူ့နိုင်ငံ ဒုက္ခရောက်တာ infections rate တွေတက်တာ ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ
compassion ဖြစ်ဖို့ သတိမရဘူး။
★ သတိရမယ့်အစား “ဒီလူက ဘယ်လိုအတွေးအခေါ်ရှိလို့
ဘယ်လိုအတွေးအခေါ်မှားလို့ ဒါကြောင့် ဒီလိုဖြစ်တာ”
ဆိုပြီးတော့ ကိုယ်ကမြိန်ရည်ရှက်ရည်နဲ့ ပြောနေတာ။
★ တနည်းအားဖြင့်ပြောမယ်ဆိုရင် ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ
သာယာမှုတစ်ခုရှိနေတယ်။ အခုပြောတာ လေးနက်တဲ့ psychology
ထဲရောက်သွားတယ်။ တော်ရုံတန်ရုံ သတိမထားမိရင် ဒီဟာ မမြင်ဘူး။
ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်။ ကျေးဇူးတော်ရှင်
အောက်စဖို့ဒ်ဆရာတော် ပါမောက္ခ ဒေါက်တာအရှင်ဓမ္မသာမိ
“ငါ တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူ”
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
★ ကိလေသာသုံးမျိုးကို ပြောခြင်းအကြောင်းကတော့ တစ်ခုတည်းပဲ
ရယ်ရွယ်ချက်က “မကျေနပ်မှုနဲ့တွေ့ရင် ပေါက်ကွဲတတ်တယ်” လို့ပြောတာ။
★ တချို့ပေါက်ကွဲတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ငိုယို၊ ဒါမှ မဟုတ် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ
စိတ်ထဲမှာ moody ဖြစ်ပြီးတော့ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်တွေလည်း ရှိတယ်။
တခါတခါကျတော့ မဟုတ်ဘူး ဘေးနားမှာနေတဲ့လူတွေကို
effective ဖြစ်တယ် သူတို့ကို ထိခိုက်တယ်။
★ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအတွေ့အကြုံတွေကို မကြောက်နဲ့လို့ပြောတာ။ ဒီအတွေ့အကြုံတွေရှိတယ်၊ ဒါလူလောကကြီးရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုပဲ
ဒီအတွေ့အကြုံရှိတယ်။ ငါ တစ်ယောက်တည်းမှ မဟုတ်ဘူး။
တခြားလူတွေလည်း ဒီလိုရှိတယ်။
★ ရာထူးကြီးတာ သေးတာ၊ ပိုက်ဆံရှိတာ မရှိတာ ပညာတတ်တာ
မတတ်တာ၊ ဒါတွေက immaterial - အရေးမပါဘူး။ အရေးပါတာတော့
လူတိုင်းလူတိုင်းက စိတ်ထဲမှာ မကျေနပ်မှုတွေ အလိုမပြည့်မှုတွေ
အဲဒါမျိုးတွေ ရှိတယ်လို့ပြောတာ။
★ အဲဒီဟာမျိုးရှိတဲ့အခါမှာ a big picture ကို မမေ့ရဘူး။
ဒါမျိုးက ငါတို့မှ ဖြစ်တာလား။ တခြားလူတွေရော ဖြစ်လား။
အဲဒီလို critical thinking လေး ၀င်လာတဲ့အခါမှာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို
ကြည့်လိုက်ရင် ကိုယ်တွေ့ရတဲ့ ပြဿနာက တခြားလူတွေ
အများကြီးလည်း တွေ့ထားပြီးသား တွေ့နေဆဲလည်းရှိတယ်။
★ အခု ဘုန်ုဘုန်းပြောတဲ့ဟာက Covid-19 ကာလမှာဆိုရင်
ဒါက အရေးကြီးတဲ့ အရာတစ်ခုပါ။ စီးပွားရေးကကျမှာကိုး။
နိုင်ငံတိုင်းကျမယ်။ မိသားစု အများစုကျမယ်၊ ကုမ္ပဏီအများစုကျမယ်။
★ ကိုဗစ်ကာလမျာ စီးပွားတက်တာတော့ Zoom ကုမ္ပဏီပဲတဲ့။
လူတိုင်းလူတိုင်း အသုံးပြုတာ အခု ဘုန်းဘုန်းတို့လည်း အသုံးပြုနေတယ်။
သူကတော့ နေ့ချင်းညချင်း သူဌေးဖြစ်သွားတယ် ပြောတယ်။
★ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အဲဒီလိုဖြစ်လာတဲ့အခါမှာ မြင်ကွင်းကျယ်ကို
ကြည့်မယ့်အစား ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ကိုယ်တွေ့နေတဲ့ပြဿနာ
ကိုယ့်ရဲ့ဘ၀ အဲဒါလေးကိုပဲကြည့်ပြီးတော့ ရှိနေတဲ့ စိတ်ဖိစီးမှု
အားကောင်းအောင်လုပ်တယ်။
🔺 ဘာဖြစ်လို့တုန်းဆိုတော့ အဲဒီပြဿနာထဲမှာ ကိုယ်က
ငါ သွားထည့်လိုက်တာကိုး။
★ အဲဒီတော့ အခုချိန် Covid-19 ဖြစ်နေတဲ့အချိန် infection တွေနဲ့လည်း
ရှိတဲ့နေရာတွေ ရှိနေတုန်း၊ တိုးတဲ့နေရာတွေ တိုးနေတုန်း။
ဒီလိုဖြစ်လာတဲ့အချိန်မှာ ကြောက်စိတ်တွေ ၀င်တတ်တယ်။
★ ကြောက်စိတ်ဝင်တယ်ဆိုရင် That’s because you
withdraw from the society. You think the problem is only to you.
You forget there are billions of people.
လူဦးရေသန်းပေါင်း ခုနှစ်ထောင်ကျော်ရှိတာ effective မဖြစ်တဲ့နိုင်ငံ
မဖြစ်တဲ့မြို့ မဖြစ်တဲ့မိသားစုက ရှားပါတယ်။ တော်တော်ရှားပါတယ်။
★ အဲဒါကြောင့် သူတို့်ကို သတိရပြီး “သြော် တစ်လှေတည်းစီး
တစ်ခရီးသွားတွေ အများကြီးရှိတာပါလား။”
ဒီလိုတွေးရင် ဒါ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး နေ့စဉ်ကျင့်နေတယ်။
★ ဒုက္ခကသဘာဝပဲ၊ အများနဲ့ဆက်စပ်တယ်။ “ငါ တစ်ယာက်တည်း
မဟုတ်ဘူး။”အဲဒီလို နားလည်တာ ပါဠိလိုပြောရင်
“သမ္မာဒိဋ္ဌိ” လို့ခေါ်တယ်။ ချဲ့ပြီးတော့ပြောရင် နေ့စဉ်ဘဝမှာ
ဒါ သစ္စာလေးပါး အမြင်နဲ့ကြည့်နေတာ။
★ တွေ့ကြုံရတဲ့ ဒုက္ခကို အသိအမှတ်ပြုပြီးတော့
“ဒီလိုဒုက္ခ ငါ့တင် မဟုတ်ဘူး၊ တခြားလူတွေလည်း ဖြစ်တယ်” ဆိုပြီးတော့
စိတ်ထဲမှာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် သတိပေးရင် အဲဒီထဲမှာ mindfulness ဆိုတဲ့
“သမ္မာသတိ” ပါတယ်၊ right understanding ဆိုတဲ့ “သမ္မာဒိဋ္ဌိ” ပါတယ်။
★ အဲဒီမှာ အများကလည်း ဒီလိုဖြစ်တာပဲဆိုပြီးတော့ အများရဲ့ဒုက္ခကို
သတိရလိုက်တာက That is not to deny your pain.
That is not to degrade your pain. That is not to belittle your pain.
It is not made significant. ကိုယ့်ရဲ့ဒုက္ခကို
အရေးမပါအောင် လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။
★ ကိုယ့်ရဲဒုက္ခကို လက်ခံတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ဒုက္ခကို
ကြည့်တဲ့နေရာမှာ perceptive တစ်ခုအနေနဲ့ ကြည့်တာလို့ ပြောတာ။
Perceptive မရှိဘူးဆိုရင် ဒီဒုက္ခကို ကြည့်ရတာ၊ ဒီဒုက္ခ အရမ်းကြီးပါတယ်။
တစ်ယောက်တည်း တွေ့ရတဲ့ဒုက္ခ၊ အများနဲ့ မပတ်သတ်တော့ဘူးဆိုပြီး
စိတ်ထဲမှာ အဲဒီလိုဖြစ်တယ်။
★ ဒါကြောင့် Covid-19 ကာလမှာ ကိုယ့်ဆီကပြဿနာရော
တခြားလူတွေဆီကပြဿနာရော အဲဒီဟာလေးကိုတွေးတဲ့အခါမှာ
ကြည့်တဲ့အခါမှာ သနားကြင်နာတဲ့ ကရုဏာစိတ်နဲ့ ကြည့်ပေးဖို့
အရေးကြီးတယ်၊ သနားတဲ့စိတ်။
★ တခါတခါကျတော့ ဥပမာ နိုင်ငံခြားတိုင်းပြည်က
နိုင်ငံအကြီးအကဲတစ်ယောက် ကိုယ်မကြိုက်တဲ့တစ်ယောက်ဆို
သူ့နိုင်ငံ ဒုက္ခရောက်တာ infections rate တွေတက်တာ ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ
compassion ဖြစ်ဖို့ သတိမရဘူး။
★ သတိရမယ့်အစား “ဒီလူက ဘယ်လိုအတွေးအခေါ်ရှိလို့
ဘယ်လိုအတွေးအခေါ်မှားလို့ ဒါကြောင့် ဒီလိုဖြစ်တာ”
ဆိုပြီးတော့ ကိုယ်ကမြိန်ရည်ရှက်ရည်နဲ့ ပြောနေတာ။
★ တနည်းအားဖြင့်ပြောမယ်ဆိုရင် ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ
သာယာမှုတစ်ခုရှိနေတယ်။ အခုပြောတာ လေးနက်တဲ့ psychology
ထဲရောက်သွားတယ်။ တော်ရုံတန်ရုံ သတိမထားမိရင် ဒီဟာ မမြင်ဘူး။
ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်။ ကျေးဇူးတော်ရှင်
အောက်စဖို့ဒ်ဆရာတော် ပါမောက္ခ ဒေါက်တာအရှင်ဓမ္မသာမိ
No comments:
Post a Comment