ရုတ်တရက်သေသွားသူ အပါယ်ရောက်သွားတာ မသိစိတ်ကြောင့်လား?

ရုတ်တရက်သေသွားတဲ့လူတွေက သင့်အတွက် ကျွန်တော့်အတွက် 
တစ်လောကလုံးအတွက် ပျော်ရွှင်တဲ့စိတ် ပျော်ရွှင်တဲ့ဦးနှောက် 
ဒုတိယပိုင်း - အပိုင်း(၅) - ဓမ္မအမေးအဖြေ 

👩 မေး။ ။ မင်္ဂလာပါ ဘုန်းဘုန်း တပည့်တော်ကတော့ ရန်ကုန်ကလာတာပါ။ 
တပည့်တော်မ သိချင်တဲ့ အကြောင်းအရာကကျတော့ တချို့လူတွေကပေါ့နော် ရုတ်တရက်သေသွားရတယ်။ 

ကားတိုက်တာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါမှမဟုတ် ရေချိုးခန်းထဲမှာ ‌ငေါက်ခနဲ
ဆုံးတာဖြစ်ဖြစ်ပေါ့နော် အဲဒီလိုမျိုး ဆိုလို့ရှိရင် ကိုယ်သေဆုံးတာကို မသိဘဲနဲ့ အပါယ်ရောက်သွားတယ်လို့ ပြောကြတယ်ပေါ့နော်။ အဲဒီတော့ တပည့်တော်မ 
သိချင်တာက ရုတ်တရက် သေဆုံးတဲ့သူတွေက သေခါနီးစိတ်ကြောင့် ဖြစ်တာလား၊ 
ဒါမှမဟုတ် အဲဒီ သေခါနီးစိတ်ကို မသိလိုက်လို့ ဖြစ်တာလား ဘုန်းဘုန်း၊ 
အဲဒါလေး သိချင်ပါတယ်။ 

💡 ဖြေ။ ။ ★ ဘုန်းဘုန်း မေးခွန်း သိပ်နားမလည်ဘူး။ နားမလည်တာက သူက သေသွားပြီးပြီလေ၊ သူ သိဖို့မှ မလိုတော့တာ။ (အဲဒါကြောင့် မသိတဲ့စိတ်ကြောင့် 
အပါယ်ကို ရောက်သွားတာလား ဘုန်းဘုန်း၊ အဓိကတော့ 
အပါယ်က လွတ်ချင်တာပေါ့နော်။) 

★ အခု သမီးမေးတဲ့ဟာ အရမ်းကို သေသေချာချာ မေးနေတာဖြစ်တယ်၊ အဲဒီလို ရုတ်တရက်သေတိုင်း တချို့ဆိုရင် ကားတိုက်တာတို့ တချို့ဆိုရင်လေ
 တိရစ္ဆာန်တွေသတ်ခံရလို့ ရုတ်တရက်သေဆုံးသွားတာတို့ အဲဒီလို သေတဲ့လူတိုင်း မြန်မာအဆိုဆိုရင်တော့ အစိမ်းသေတယ်ပြောတာပေ့ါ။ 

★ အဲဒီလို အစိမ်းသေတိုင်း သူက ငရဲရောက်တာ မဟုတ်ဘူး။ 
မြတ်စွာဘုရားခေတ်တုန်းက မြတ်စွာဘုရားကို မမြင်ဖူးဘူး၊ နာမည်ပဲ ကြားဖူးတယ် 
အဲဒါ မြတ်စွာဘုရားကို သွားပြီးတော့ ရှာတယ်တဲ့။ သီတဂူဆရာတော်ကြီး
ဟောထားတဲ့ တရားအကျယ်ရှိပါတယ်။ လိုက်ပြီတော့ ရှာတာ။ 

 ★ တစ်နေရာမှာကျတော့ တဲကုတ်တစ်ခုထဲမှာ မြတ်စွာဘုရားကလည်း 
ခရီးထွက်နေရင်းနဲ့ အဲဒီမှာ နားနေတာပေ့ါ။ သူလည်းပဲ မသိဘူး၊ သူလည်း 
မိုးချုပ်နေတာ့ အိမ်ရှင်ကို ခွင့်တောင်းတာပေါ့နော် နားချင်တယ် 
ဒီမှာ ညအိပ်နားလို့ရလား။ ရတယ်။ 

★ ဒါပေမဲ့ အဲဒီထဲမှာ ရဟန်းတစ်ပါးရှိနေတယ်။ အဲဒါ သူ မြတ်စွာဘုရားရှိတဲ့နေရာကိုသွားပြီးတော့ မြတ်စွာဘုရားမှန်း 
မသိဘဲနဲ့ အတူတူ တစ်နေရာတည်းမှာ သွာတည်းတယ်ဆိုပါတော့။ 

★ ဒီလိုပဲ စကားပြောတာတဲ့ မြတ်စွာဘုရားကို ဘုရားမှန်း မသိဘဲနဲ့ 
ဒီအတိုင်းသူက စိတ်ဝင်တစားနဲ့ဆွေးနွေးတာ။ သူ အရိယာဖြစ်သွားတာပဲ။ 
အဲဒီကနေ သူထွက်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ သူ တိရစ္ဆာန် 
တိုက်ခိုက်ခံရလို့ သူ အသက်ဆုံးသွားတာပဲ။ 

★ အသက်ဆုံးသွားတယ်ဆိုပေမဲ့ ဒါ အခုခေတ်စကားနဲ့ပြောရင် 
အသေစိမ်းနဲ့သေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူ အရိယာဖြစ်သွားတာ။ 
အဲဒါကြောင့် အသေစိမ်းနဲ့ သေတိုင်း ရုတ်တရက်သေတိုင်း 
ငရဲကိုရောက်မယ်လို့ ကိုယ်မသိနိုင်ပါဘူး။ 

★ မသိနိုင်ဘဲနဲ့ ကိုယ်က အဲဒီလို အယူ ရှိတယ်ဆိုရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း ကြောက်စိတ်ပိုများစေတယ်၊ တခြားလူတွေလည်း ကြောက်စိတ် ပိုများစေတယ်။ 

★ အဲဒီလို ပြင်ဆင်ခွင့် မရဘူးဆိုရင် ကိုယ့်ရဲ့ accumulative habit ဆိုတာ ကိုယ် အကြာကြီးစုစည်းထားတဲ့ အကျင့်တစ်နည်းအားဖြင့် ပြောမယ်ဆိုရင် နောက်က 
ဦးနှောက်က စုစည်းထားတဲ့အကျင့်လား ရှေ့ကဦးနှောက်က စုစည်းထားတဲ့အကျင့်လား 
အဲဒီ အကျင့်တွေက သေခါနီးမှာ ကိုယ် စိတ်ထဲမှာ မပေါ်ဘူးဆိုရင် အဲဒီအကျင့်က 
ဆုံးဖြတ်ပေးမှာ အာစိဏ္ဏကံ ခေါ်တယ် သူဆုံးဖြတ်ပေးမှာ။ 

★ အဲဒါကြောင့် အကောင်းဆုံးနေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ သူတစ်ပါးအတွက်လည်စဥ်းစား ညှာတာတတ်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ အဲဒီပိုဂ္ဂိုလ်တွေ အတွက်ကတော့ ကြောက်စရာမရှိဘူးလို့ ဘုန်းဘုန်းက ပြောချင်တယ်။ မဟုတ်ရင် ကြောက်စရာအကြောင်းတွေပဲ 
ပြောနေတဲ့အခါကျတော့ သိပ်ကြောက်နေမှာစိုးလို့။ 

★ ဘုန်းဘုန်း ရိပ်သာတစ်ခု ဝင်တဲ့အခါမှာ ဆရာတော်က ဘာပြောတုန်းဆို 
ကိုယ်တော်တို့တဲ့ မောဟ တစ်စက္ကန့်လောက် ဝင်လိုက်ရင် အဲဒီ တစ်စက္ကန့်က ငရဲ ဘဝပေါင်းဘယ်နှစ်ဘဝ ပေးနိုင်တယ် အဲဒါပြောတယ် ဆရာတော်က။ 
ဘုန်းဘုန်းထင်တာကတော့ negative ဖြစ်တဲ့ဟာကို 
အားပေးလွန်းတယ်လို့ ထင်တယ်။ 

★ Positive ဖြစ်တဲ့ဟာကို သိပ်မပြောဘူးပေ့ါ။ အဲဒါကြောင့် ဘုန်းဘုန်း 
တရားဟောရင် ဘုန်းဘုန်း ငရဲအကြောင်း သိပ်မပြောဘူး၊ နတ်ပြည်အကြောင်းလည်း သိပ်မပြောဘူး။ နတ်ပြည်နဲ့ ဆုပေးလာဘ်ပေး အဲဒီပုံစံမျိုးလည်း 
သိပ်မပြောဘူး၊ ငရဲနဲ့ခြောက်တာလည်း သိပ်မပြောဘူး။ 

 ★ ဒီဘဝမှာ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ကို negative အတွေးတွေ မဝင်အောင် 
ဒါမှမဟုတ် နည်းအောင်လုပ်တဲ့လူက ဒီမှာကောင်းနေရင် နောင်လည်း ကောင်မှာပဲ။ 
အဲဒါလေး ဘုန်းဘုန်းက ပြောချင်တယ်၊ ငရဲရောက်တယ် မရောက်ဘူးဆိုတော့ 
ဘုန်းဘုန်းလည်း အတိအကျ မပြောနိုင်ဘူး။ 
ကျေးဇူးတော်ရှင်အောက်စဖို့ဒ်ဆရာတော် 
ပါမောက္ခ ဒေါက်တာအရှင်ဓမ္မသာမိ