Death has no calendar သေခြင်းတရားက ပြက္ခဒိန်မရှိဘူး။

👉 ကိုယ့်ကြောင့် တစ်မိသားစုလုံး စိတ်ဝမ်းမကွဲစေနဲ့။ အပြစ်ကြီးတယ်။ 
👉 ကိုယ့်ကြောင့် တစ်ရပ်ကွက်လုံး စိတ်ဝမ်းမကွဲစေနဲ့။ အပြစ်ကြီးတယ်။ 
👉 ကိုယ့်ကြောင့် တစ်သင်းလုံး စိတ်ဝမ်းမကွဲစေနဲ့၊ အပြစ်ကြီးတယ်။

👌 "လူတွေကို ညီညွတ်အောင် လုပ်နိုင်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ပဲ ဖြစ်ပါစေ"လို့ 
ကိုယ့်ကိုယ် သံန္နိဋ္ဌာန်ပြုပါ။ 👌 အဲ့ဒီလို လောကကြီးကို အကျိုးပြုနိုင်တဲ့ 
ပုဂ္ဂိုလ်ပဲ ဖြစ်ပါစေ။ 

 👐 နေရာတိုင်းမှာ ကြောက်စိတ်တွေ ပြန့်အောင် လုပ်ပြီးတော့၊ 
ပွားအောင် လုပ်ပြီးတော့ လူတိုင်းကို ကြောက်စိတ်နဲ့ 
လွှမ်းမိုးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် မဖြစ်ပါစေနဲ့။

👐 "ကြည့်စမ်း ဟိုလူက နင့်ကို အဲ့လိုပြောတယ်"ဆိုရင် 
ဒီဘက်ကလူ ကြောက်စိတ်ဝင်လာတယ်။ 

👐 အဲ့ဒီ ကြောက်စိတ်ကနေ မနာလိုတဲ့စိတ်၊ အဲ့ဒီလို ပုံစံမျိုးနဲ့ 
စိတ်ဝမ်းတွေကွဲကြတယ်။ အဲ့ဒီလို လုပ်တဲ့သူ မဖြစ်အောင် သတိထားကြပါ။ 
👍 မြတ်စွာဘုရားလက်ထက်က ရန်ဖြစ်တဲ့ ရဟန်း နှစ်အုပ်စုနဲ့ ဆက်စပ်ပြီး 
နောက်ပိုင်းကျတော့ ပုထုဇဉ်ဖြစ်တဲ့ ဒကာတွေ၊ နတ်တွေကပါ စိတ်ဝမ်းကွဲသွားတယ်။ 
ဒါ့ကြောင့် သတိထားကြပါ။ 

 🌸 သဘောထားကွဲပြားနေတဲ့ ရဟန်းတော်နှစ်ဖွဲ့ကို မြတ်စွာဘုရားက 
ဆုံးမလို့ မနိုင်တဲ့အခါကျတော့ တောထဲကို ကြွသွားပြီးတော့ 
ပါလေယတောထဲမှာ ဝါတွင်းသုံးလ သီတင်းသုံးတယ်။ 
တိရစ္ဆာန်တွေက မြတ်စွာဘုရားကို ပြုစုကြတယ်။ 
စားစရာ၊ သောက်စရာတွေ လာပြီးတော့ပေးတယ်။ 

🌸 မြတ်စွာဘုရားရဲ့ မေတ္တာတော်ကြောင့် မြတ်စွာဘုရားနားမှာ
 နေပြီးတော့ စားစရာတွေနဲ့ ဆင်တွေ၊ မျောက်တွေ
 မြတ်စွာဘုရားနားလာပြီး ပြုစုကြတယ်။ 

 🌸 မြတ်စွာဘုရားပျောက်နေတယ်ဆိုတာကို ဒကာတွေသိတာနဲ့ 
"မြတ်စွာဘုရား ဘာဖြစ်လို့ မရှိတာလဲ၊ ဘာလို့လဲ" မေးတဲ့အခါကျတော့ 
ဘုန်းကြီးတွေ စိတ်ဝမ်းကွဲလို့၊ အချင်းချင်းရန်ဖြစ်နေကြလို့၊ 
တစ်ဖက်နဲ့ တစ်ဖက် အတင်းတုပ်နေလို့၊ တစ်ဖက်နဲ့ 
တစ်ဖက် အဆိုးပဲ မြင်နေကြလို့ ဆိုတာ သိသွားတယ်။ 

🌸 ကောင်းကွက်တွေ အများကြီးပဲ။ ဝိနည်းဓိုရ်ဘက်ကလည်း ကောင်းကွက်တွေ
 အများကြီးပဲ။ တကယ်ကြိုးစားပြီးတော့ သာသနာ့ဘောင်မှာ ပရိပတ်ကော 
ပရိယတ်ရော ကြိုးစားနေကြတာ။ ဓမ္မကထိကတွေလည်း ဒီအတိုင်းပဲ။ 
ကြိုးစားပြီးတော့ လုပ်နေတယ်။ 

🌸 ဒီကြိုးစားတဲ့ကြားထဲက တခါတခါ သတိလစ်သွားရင် 
ဒီလိုပဲ ကြောက်စိတ်တွေ ဝင်သွားပြီးတော့ "ငါ့ကို ဒီလိုပြောတယ်။ 
ငါ့ကို ဒီလိုပြောတယ်"။ "ငါ" ဆိုၿပီး ျဖစ္သြားၿပီ။

🌸 အဲ့ဒီလို အသွားမတော်တော့ တစ်လှမ်း၊ ပြောတဲ့စကားက 
အဆင်မပြေတာ။ အဆင်မပြေတဲ့ စကားတစ်ခွန်းနဲ့ စိတ်ဝမ်းတွေ ကွဲကြတယ်။ 

🌸 အဲ့ဒီလို ဖြစ်တော့ ဒကာတွေက "ဒီအတိုင်းဆိုရင်တော့ 
ဒီရဟန်းတွေကို ဆွမ်းမလောင်းတော့ဘူး" ဆိုပြီးတော့ အသိဉာဏ်ရှိတဲ့ ဒကာတွေက ဆွမ်းမလောင်းတော့ဘူး။ ဘုရင်ကြီးကလည်း အဲ့ဒါကို သိလာပြီ။ 
ကျောင်းဒကာကြီးတွေလည်း အဲ့ဒါကို သိလာပြီ။ 
ဆွမ်းမလောင်းတော့ ရဟန်းတော်တွေ ထိခိုက်လာတယ်။ 

🌸 ဒါ့ကြောင့် ကွဲပြဲနေတဲ့ နှစ်ဖက်ကို ကိုယ်က ပြန်ပြီးတော့ ညီညွတ်အောင် 
လုပ်တဲ့နေရာမှာ "ငါ ဘာလုပ်နိုင်တုန်း"။ ပိုပြီးတော့ ကွဲပြဲအောင် မလုပ်မိဖို့။ 
ကွဲပြဲနေတဲ့ပြဿနာ၊ စိတ်ဝမ်းကွဲနေတဲ့ ပြဿနာ ညီညွတ်အောင်လုပ်နိုင်ဖို့ 
ပထမဆုံး ကိုယ့်ကိုယ် စဉ်းစား။ အဲ့ဒီလို ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကနေ ဝိုင်းပြီးတော့ 
ကူညီလို့ ဒီရဟန်းတော်တွေ သူတို့ နောင်တရသွားတယ်။ 
နောင်တရတာမှ တကယ့်အစစ်ရတာ။ 

🌸 မြတ်စွာဘုရားကို သွားပြီးတော့ တောင်းပန်တယ်။ 
ဒကာတွေကိုလည်း ပြောတယ်။ "တို့မှားပြီ"။ ဒီလိုပဲ နှစ်ဖက်စလုံးက ဒီလိုပြောတာ။ 
အဲ့ဒါနဲ့ ဝါကျွတ်ပြီးတော့ မြတ်စွာဘုရား ဃောသိတာရုံကို ပြန်လာတဲ့အခါမှာ မြတ်စွာဘုရားဟောတာက လွယ်လွယ်လေးပဲ။ "သေခြင်းတရား 
ရှိနေတယ်ဆိုတာကို မေ့နေတဲ့သူက ဒီလိုပဲ ဘာမှ မဟုတ်တာလေးနဲ့ 
စကားများတတ်တယ်" တဲ့။ 

🌸 ငါတို့ ရထားတဲ့ အချိန်က အကန့်အသတ်ရှိတယ်။ 
အချိန်က အရမ်းတန်ဖိုးရှိတယ်။ အဲ့ဒီလို သိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က 
အချိန်မဖြုန်းတော့ဘူး။ စကားမများတော့ဘူး။ 

🌸 ဒါ့ကြောင့် မရဏသတိ - ဘဝအချိန်အကန့်အသတ်ရှိတယ်လို့ သိတဲ့
အသိလေး အဲ့ဒီအသိလေးက နေ့စဉ်ဘဝကို နေတတ်အောင်သင်ပေးတယ်။ 
အဲ့ဒီအသိလေးက အခြေခံတယ်။ 
● စိတ်ကို သင်ကြားတဲ့နေရာမှာ မရဏအကြောင်း 
မသိဘူးဆိုရင် သေတာ ကြောက်တယ်။ 
● သေတာကြောက်နေတယ် ဆိုရင် ဒီစိတ်က 
လောကဓံဒဏ်ကို မခံနိုင်သေးဘူး။ 

ဘဝနေနည်း မနေတတ်သေးဘူး။ သေတာကြောက်နေတဲ့အခါကျတော့
 နေရာတိုင်းမှာ ဒီအကြောက်တရားနဲ့ နေနေတာ။ 

● ဒီအတိုင်းနေပြီးတော့ စိတ်ညစ်ပြီးတော့လည်း မသေချင်နဲ့တဲ့။ 
စိတ်ညစ်ပြီးတော့ သေချင်တာက အဘိဓမ္မာလေ့လာဖူးတဲ့၊ အဘိဓမ္မာစာမေးပွဲ ဖြေဖူးတဲ့သူတွေသိတယ်။ စိတ်ညစ်ပြီးတော့ သေချင်တယ်ဆိုရင်လည်း 
ဒေါသပဲ။ သေခြင်းတရားကို ကြောက်တယ်ဆိုတာလည်း ဒေါသပဲ။ 
ဒေါသဆိုရင် မိမိရဲ့ စိတ်ခံစားမှု emotion ဒဏ်ရာရနေတာနဲ့ တူတယ်။ 

● ဒါပေမဲ့ တကယ်ရှိနေတဲ့ ဒီသေခြင်းတရား၊ တကယ့်အမှန်တရားကို 
လျစ်လျူမရှုနဲ့။ လျစ်လျူရှုမယ့်အစား ဆရာတော်ကြီးတစ်ပါး အမိန့်ရှိသလို 
"မသေခင်မှာ အရင်သေကြည့်ပါ"တဲ့။ ဆိုလိုတာက မရဏသတိတရား ျပားပါ။ 
မသေခင်မှာ အရင်သေကြည့်ရင် တကယ်သေရမယ့်အချိန်မှာ သေတတ်တယ်။ 
မသေခင်မှာ အရင်သေထားတဲ့အခါကျတော့
 မေသခင္မွာ ဘဝကို ေနတတ္တယ္တဲ့။ 

● အဲ့ဒီတော့ သေခြင်းတရားတကယ်ရှိတယ်။ အချိန်မရွေးသေနိုင်တယ်။ 
ဘယ်နေ့သေမယ်ဆိုတာ ပြက္ခဒိန်ထဲမှာ မှတ်သားထားတာ မရှိဘူး။ 
နေ့တိုင်းဖြစ်နိုင်တယ်။ Death has no calendar ဆိုတာ 
သေခြင်းတရားက ပြက္ခဒိန်မရှိဘူး။ 
အောက်စဖိုဒ့်ဆရာတော် ပါမောက္ခဒေါက်တာ ဘဒ္ဒန္တဓမ္မသာမိ